Και αφήνουμε πίσω μας τα παλτό και τις μπουφανάρες και ξεσηκωνόμαστε με κάτι δερμάτινα τζάκετ λες και έχει έρθει ο Απρίλης και τρέχουμε ξεκάλτσωτες στα λιβάδια...
Εντάξει ωραία το λέδερ δε λέω, αν και έχω τις ενστάσεις μου κύριε πρόεδρε. Πρώτα πρώτα δε μου αρέσει που έχει ζωνάκι, να μου πέσει πουθενά να το χάσω να έχω άλλα. Μετά, όσο πιο πολλά κεντίδια και patches έχει, τόσο πιο ακριβά είναι, λες και θα υπάρχει και του χρόνου η μόδα με τα μπαλώματα. Και τρίτο και καλύτερο, πες μου γιατί να δώσω ένα πενηντάρικο να πάρω ροζ δερμάτινο και να μην πάρω ένα μαύρο του θεού να το φοράω στους αιώνες των αιώνων αμήν... Να, δες εδώ μαρλονμπραντόνισσες:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου