Του άντρα του πολλά βαρύ

ή αλλιώς... όταν ο άντρας έχει γνώμη και τη λέει

Σταματάω σε βιτρίνα με γυναικεία παπούτσια σε κεντρικό δρόμο της Νέας Σμύρνης, και εκεί που χαζεύω... ακούω δίπλα μου ζευγάρι να συζητά: 
Γυναίκα: Αγάπη μου, σου αρέσουν αυτά;
Άντρας: Ποια,αυτά; Απαίσια είναι.
Γυναίκα: Τα άλλα; Αυτά από πάνω;
Άντρας: Όχι, όχι. Μα, τι σου αρέσει από αυτά; Δεν έχουν ωραίο τακούνι.



...και τα παπούτσια φιλενάδα, μια χαρά, ωραιότατα. Μη φανταστείς τίποτα περίεργα, όχι. Και εκεί που αναρωτιέμαι "καλά, ποιος είναι; Ο Μανόλο; κάνω έτσι και κοιτάω τα παπούτσια του τύπου. Η απογοήτευση ήτο μεγάλη. Δηλαδή, και να θες να τα βρεις... δεν υπάρχουν, τα έχουν αποσύρει... λόγο τραγικότητας και κακογουστιάς. Και ή άλλη, κοτζαμάν κοπελάρα... καθόταν και ρώταγε τον γκόμενο! Ε, όχι αγάπη μου.



Να είναι κανένας του... χώρου, να τη ζητήσεις τη ρημαδογνώμη του, να το καταλάβω. Αλλά οι περισσότεροι άντρες είναι πανάσχετοι και εδώ ισχύει το "δώσε θάρρος στο χωριάτη". 


Αυτά τα "δεν μου αρέσει το φουστάνι σου" και "πώς βάφτηκες έτσι;" πρέπει να κόβονται από νωρίς φιλενάδα, και με αποφασιστικό τρόπο: "θα φοράω ότι θέλω, θα βάφομαι όπως θέλω... και - άκου και αυτό - αν θέλω".


Το πώς ντύνεσαι είναι μέρος της προσωπικότητας και του χαρακτήρα σου. Είναι τα ρούχα που φοράς για να αισθάνεσαι όμορφη και άνετη με τον εαυτό σου. Μπορεί να αλλάξεις στυλ πολλές φορές και να δοκιμάσεις διάφορα. Αλλά μην αφήνεις τον κάθε "άσχετο" να σε κάνει όπως θέλει αυτός... γιατί τότε θα κυκλοφορούμε όλες σαν... sexy γραμματέας.


Και στην τελική, αυτός πότε σε ρώτησε: "Ρε μωρό, τι λες, ήταν τελικά οφσάιντ η φάση;"