Θα... φάω τα βουνά

Τέρμα το φαΐ φιλενάδα, ούτε στην ζυγαριά δεν τολμώ να ανέβω πια. Έγινε τα Χριστούγεννα της κολάσεως. Τι κοκακόλες, τι βασιλόπιτες, έστειλε και η ξαδέρφη κάτι θεϊκά κανταΐφια... ε, πόσα να αντέξει ένας άνθρωπος πια, πόσα;

Γι' αυτό σου λέω τέρμα. Το σαββατοκύριακο κομμένα τα μπραντς και τα καπουτσίνα. Θα βάλω τα αθλητικά μου, θα πάρω και μια μπανάνα, και θα πάρω τα βουνά. Να απομακρυνθώ απ΄το ψυγείο, να περπατήσω, να κάψω καμιά θερμίδα, να δούμε τι θα γίνει, γιατί όχι τίποτ' άλλο αλλά θα θέλω να ντυθώ cat-woman τις απόκριες και θα ντρέπομαι.

Να πάρω και καμιά φίλη κοντά, που έχει σκύλο, ότι βγάλαμε τάχα μου τάχα μου την Τσέρυ βόλτα, να μας πιάνουν κουβέντα τα γκομενάκια "και πως το λένε το σκυλάκι σου;" και "πόσο χρονών είναι;" και "εγώ έχω τρία" να έχει και ένα ενδιαφέρον το tour, να ξεχνάω το φαΐ...